Pasterz to postać żyjąca bardziej w naszej wyobraźni karmionej, wyobraźnią, poezją i ewangelicznymi przypowieściami niż człowiek z krwi i kości, którego znalibyśmy z codziennego doświadczenia. Czasem pojawia się w bożonarodzeniowych jasełkach. Ubrany w  Czytaj dalej →

Bardzo lubię wszystkie fragmenty Ewangelii opowiadające o spotkaniach zmartwychwstałego Jezusa z uczniami. My, chrześcijanie żyjący dwa tysiące lat po tych wydarzeniach, jesteśmy już do nich bardzo przyzwyczajeni i trudno nas czymkolwiek zaskoczyć, skoro tyle razy o nich słyszeliśmy. Wtedy jednak, Czytaj dalej →

Ewangelista Mateusz przedstawia nam jedno jedyne zmartwychwstanie w historii świata i dwie perspektywy jego przyjęcia – wierzących i pogan.

Ile zamieszania robią kobiety! Po rozmowie z aniołem biegną z entuzjazmem do zatrwożonych uczniów. Oni jeszcze nie wiedzą. Kobietom Czytaj dalej →

Jerozolima. Byłem, widziałem. Święte miasto trzech religii.

Dla chrześcijan jest to miasto szczególne, wyjątkowe, tego nie trzeba tłumaczyć ani rozwijać…

Jednak, kiedy już wróci się do domu z pielgrzymki i zaczyna opowiadać wszystkim o naszej pielgrzymce do Ziemi Świętej, pojawia Czytaj dalej →

W czasie dzisiejszej liturgii słyszymy dwie ewangelie – w jednej tłumy wiwatują na cześć Jezusa, w drugiej, stojąc przed Piłatem, krzyczą: „Ukrzyżuj Go!”. Ten nagły zwrot akcji szokuje, sprzeczne reakcje wydają się co najmniej nielogiczne. Odwróćmy jednak na chwilę wzrok Czytaj dalej →

W kamiennym sercu nie ma życia, trzeba je wymienić – czyli dokonać przeszczepu. Chore, ale jeszcze nie skamieniałe, można poddać terapii z nadzieją na odzyskanie zdrowia. W języku biblijnym serce to centrum człowieka, to ono myśli, czuje, to w jego Czytaj dalej →

Pytanie: jak wygląda zależność między oddaniem się Bogu a wzięciem w swoje ręce własnych spraw. Albo inaczej – ile trzeba stracić, jak bardzo trzeba się pogubić, by dać się odnaleźć Bogu? Ile postawić pytań, z iloma trudnościami Czytaj dalej →

IV Niedziela Wielkiego Postu nazywana jest niedzielą Laetare. Jej nazwa pochodzi od słów antyfony na wejście:

Laetare, Ierusalem: et conventum facite,
omnes qui diligitis eam:
gaudete cum laetitia, qui in tristitia fuistis:
ut exsultetis, et satiemini ab uberibus Czytaj dalej →