Aktualności

25. Niedziela Zwykła - czyli słów kilka .....

Data publikacji: niedziela, 22-09-2024

.... o tym, że w drodze czasem trzeba zamilknąć.

    „O czym to rozprawialiście w drodze?” – pytanie Jezusa z dzisiejszej Ewangelii przypomniało mi niemal identyczne, które Zmartwychwstały zadał dwóm uczniom idącym do Emaus. Co poza pytaniem łączy te opowiadania? Z pewnością to, że w obu wypadkach uczniowie się poruszają, są w drodze.

   Od początków chrześcijaństwa uczniów Chrystusa określano mianem „zwolenników drogi” (Dz 9,2). Co to znaczy, że chrześcijaństwo jest drogą? W pierwszej kolejności to, że wiara wymaga decyzji, obrania kierunku, świadomego aktu pójścia za czymś, a raczej za Kimś – a więc osobistego spotkania z Jezusem, Panem i Mistrzem.

     Ale droga to także proces, dojrzewanie. Jesteśmy w drodze z Jezusem, gdy oczami wiary dostrzegamy Go w swoim życiu, gdy rozpoznajemy Jego bliską obecność, tak jak uczniowie z Ewangelii Marka. Jesteśmy z Nim w drodze również wtedy, gdy Go pozornie nie ma, gdy tracimy Go z pola widzenia, idąc po omacku i w smutku, tak jak ci dwaj uczniowie zmierzający do Emaus. Jezus towarzyszy nam na każdym kroku, a przy tym chce, abyśmy nie stali w miejscu, lecz ciągle zbliżali się do ostatecznego, chwalebnego celu.

     Uczniowie przychodzą do Kafarnaum. Po długim okresie ewangelizacji wracają do miejsca, z którego wyruszyli. Właśnie wtedy, tuż po kolejnej zapowiedzi męki Jezus przyłapuje ich na sporze o pierwszeństwo (czytaj: władzę i zaszczyty). Jak gdyby „w drodze” nic się nie nauczyli. Prawdopodobnie każdy chrześcijanin doświadcza czegoś podobnego, to znaczy raz po raz uświadamia sobie swoją niedojrzałość, próżność i pychę oraz to, ilu darów Bożych nie wykorzystał, ile łask zmarnował. Czasem zdarzają się nam – wierzącym i praktykującym – bolesne regresy w relacji z Bogiem. W takich momentach wypada zamilknąć jak uczniowie. Wcale nie tylko ze wstydu.

     Warto przestać kręcić się wokół siebie i swojego grzechu, jak najszybciej wyciszyć ton samooskarżenia. Wtedy na nowo można usłyszeć głos Pana, który przywołuje do siebie i cierpliwie naucza.